apa perubahan kat aku ye?
Sempena
Hari Wanita Sedunia, aku hanya ingin mengongsikan pengalaman hidup aku ni, huhuhu! pengalaman yg tak sebanyak mana ni, orang baru nak mengenali dunia katakan, takpelah kita kongsi eh.
Selama ni aku tertanya-tanya
berapakah gaji seorang anak perempuan, isteri dan juga
emak? adakah kaum Adam perlu memberi gaji kepada pasangannya? Entahlah, aku pun taktau jawapannya.
Bagi aku, menjadi anak sulong perempuan adalah sangat berbahagia, apa tak bahagianya, aku sorang je anak perempuan dalam keluarga, hahaha! apa aku nak semua aku boleh dapat, bukan aku nak berlagak tapi tu la kenyataannya, tapi aku tak suka sangat dimanja, bagi mama
and papa akulah anak dia paling
berdikari, hahaha!
Tingkatan 1 je sampai la ke tingkatan 5 aku dah tak duduk ngn
family, aku duduk asrama,
Asrama Pusat Kota Tinggi (APKT) namanya, syok wei. Ramai kawan, paling
best saat mula puasa
bukan dengan family, hahaha! mama berendam air mata kat rumah sebab tak cukup korum makan sahur, aku? sonot ngn kawan² bersahur jam 4.30pg. hahaha! bila aku malas bangun sahur takde la orang nak berleter kat aku. Sebulan yg pertama
parent aku datang tiap² minggu, adoiii! masuk bulan seterusnya dorang datang
time amek aku, atau pun barang2 keperluan aku dah habis. Sebabnya? aku tak kasi datang, wahahah! teruk tol.
Habis skola, aku dah malas nak belajar, aku nak kije, tapi papa membangkang keras. waaa...tension, dia soh aku blaja, aku pun isik borang dlm terpaksa, ada orang nak
support blaja, terpaksa ar, hamek ko aku terus
tercampak kat KL.
padan muka aku. berdikari la aku lagi. kali ni langkah panjang
parent mmg jauh terus kat mata, nguahaha! tapi sebab aku dah biasa berjauhan ngn
parent so no problem. pastu dah abis blaja, aku cakap lagi, aku takmor sambung blaja. skali lagi papa membangkang keras. walawei, maka tercampak la aku ke Shah Alam plak. sama je blaja dlm terpaksa, tapi seb bek
cinta hatiku ada bersama jadi aku lebih bersemangat.
Habis kat Shah Alam, aku mmg nekad nak balik Johor,
camar pulang ke sarang la konon, haha! cinta hatiku di KL asyik
calling 24, 48 jam mana leh tahan, gatal lagi merenyam-renyam, ahaks! maka aku pun terus je la menyambung perjuangan kat KL ni, hahaha! sampailah aku menjadi tunang kepada cinta hati ku, dan akhirnya menjadi isteri yg sah.
tak sabar sungguh.Aku sungguh brnasib baik mendapat cinta hatiku itu, kepada sesiapa yg mengenali si dia pada mulanya, percayalah dia tidak seperti dulu lagi, paling ketara perubahnnya? tentulah fizikal, nguahaha! menjadi istrinya? tak payah susah² jadi diri sendiri. jaga diri sendiri, diri sendiri walau tak sempurna tapi ianya tetap sempurna di mata si dia, adeh! macam lagu lak kan?
Kini aku masih di KL, menetap di sini. Di tempat yang aku kira hanya
dalam mimpi masa aku kecik² dulu. huhuhu! sekarang ni, aku cakap je dgn cinta hatiku, mrAbi, mana tempat aku rasa nak pergi dia akan bawa
(kena booking awal ye!) sehinggalah aku mempunyai hasil cinta pertama, cikAuni. berbaloi bercinta selama 7 thn. Aku dah bergelar umi kepada si demok ini.
Peranan dan tanggungjawab aku semakin besar, kalo sebelum ni aku urus diri sendiri, ikut suka tekak, tangan dan kaki aje, tapi sekarang aku kena urus 2 orang cinta hati. Huhuhu! kekadang terlepas gak keluhan aku sebab semua benda aku nak buat, sebab aku dah biasa uruskan semua benda sendiri, hahah! gila tamak. Tapi aku sangat bersyukur dgn
life aku ini, aku sangat gembira, walaupun letih kena buat kerja yg sama tiap² hari. Mujur juga ada mrAbi yg akan tolong bila aku dah flet. hahaha!
Jadi disebabkan major nye aku berdikari, berapakah gaji yang patut aku dapat? adakah berbaloi atau berbaloi-baloi? fikir²kan. Tak nak pun aku tak kisah. hahaha!
*** sayang diri sendiri, sebelum sayang orang lain ***